Γνωστε η αγνωστε καλως ηρθες στο πολιτικοκοινωνικοσατιρικο blog μου. Το παρον επειδη δεν ειναι "ιστολογιο ενημερωσης", δεν μπορει με οποιονδηποτε τροπο να θεωρηθει Μ.Μ.Ε.(μπλιαχ), αρα δεν επηρεαζει την κοινη γνωμη. Ειναι ενας τοπος για να εκφραζω αυστηρα προσωπικες ιδεες και αποψεις και δεν αναρτωνται θεματα που ερχονται σε αντιθεση μ'αυτες ή μου ειναι παντελως αδιαφορα. Τα γεγονοτα παρουσιαζονται “φιλτραρισμενα” και “μονοπλευρα” ετσι οπως εγω τα αντιλαμβανομαι μεσα απο τη δικη μου οπτικη γωνια και σε καμια περιπτωση δεν θα πρεπει να θεωρουνται "δεδομενα" ....

(ανεπιθυμητοι οι ηλιθιοι..)

Κυριακή 26 Οκτωβρίου 2014

σταθμος πελοποννησου - αθηνα

Φωτο-βόλτα στον 19ο αιώνα

Ο σταθμάρχης δεν μένει πια εδώ. Μένουν, όμως, οι αναμνήσεις, η νοσταλγική ατμόσφαιρα της Αθήνας του 19ου αιώνα, κι αυτό το κιτρινωπό φως που εισβάλει από τα μεγάλα παράθυρα και αντανακλάται επάνω
>>>>>>>>>>
 
στις λευκές επιφάνειες, κάνοντας τον χώρο ακόμη πιο ονειρικό.
Το τραίνο σφύριξε για τελευταία φορά στον Σταθμό Πελοποννήσου το 2005. Από τότε μέχρι σήμερα, το κτίριο παραμένει κλειδωμένο, και ανοίγει μόνο για λίγες εκδηλώσεις, όπως ήταν το ιδιαίτερα επιτυχημένο διήμερο φεστιβάλ Art is Hard και ακόμα η βραδιά tango των Atenistas.
Πίσω από τις βαριές ξύλινες πόρτες με τα φτερωτά χερούλια (ο Ερμής ήταν ο προστάτης των μεταφορών, και οι αρχιτέκτονες του 19ου αιώνα αγαπούσαν τις αναφορές στην ελληνική μυθολογία) ο χρόνος έχει σταματήσει. Στις μεγάλες αίθουσες αναμονής τα μαρμάρινα τζάκια είναι σβηστά.
Από τα μπορντό ζωγραφιστά ταβάνια κρέμονται γιγάντιοι πολυέλαιοι που αντιστέκονται στη φθορά του χρόνου. Μπροστά στο ξύλινο κουβούκλιο των εισιτηρίων σχεδόν περιμένεις να δεις κάποιον ήρωα της Άγκαθα Κρίστι να κανονίζει τις λεπτομέρειες του ταξιδιού του.

Μικρή σιδηροδρομική ιστορία
Το 1884 ξεκίνησε να κατασκευάζεται ο Σταθμός Πελοποννήσου, για να ολοκληρωθεί πέντε χρόνια αργότερα, το 1889. Τα σχέδιά του ήταν έργο μιας ομάδας Γάλλων μηχανικών που είχε μετακληθεί από τον τότε πρωθυπουργό Χαρίλαο Τρικούπη, με επικεφαλής τον Alfred Rondel και υπεύθυνο αρχιμηχανικό των σιδηροδρόμων τον Abel Gotteland. Το ότι έχετε ακούσει να τον αναφέρουν ως «κτίριο του Τσίλερ» οφείλεται σε κάποιες παρεμβάσεις που έκανε αργότερα στον σταθμό ο αρχιτέκτονας-σταρ της Αθήνας του 19ου αιώνα, δίνοντάς του την μορφή που έχει σήμερα: αυτήν που συνδυάζει την γοητεία του νεοκλασικού με τα art nouveau στοιχεία.

Ο σταθμός λειτουργούσε ασταμάτητα από τα τέλη του 19ου αιώνα έως το 2005, οπότε και καταργήθηκε οριστικά το παλιό σιδηροδρομικό δίκτυο μετρικού εύρους που χρησιμοποιούσε, και όλες οι γραμμές μεταφέρθηκαν στον παρακείμενο Σταθμό Λαρίσης. Δυνατότητες αξιοποίησης
Τον Σταθμό Πελοποννήσου διαχειρίζεται η ΓΑΙΑ ΟΣΕ, θυγατρική του ΟΣΕ που δραστηριοποιείται στον χώρο της ανάπτυξης και διαχείρισης της σιδηροδρομικής ακίνητης περιουσίας .
Επιβάλλεται όμως η συντήρηση του κτιρίου.
Κείμενο: Ηρώ Κουνάδη

Φωτογραφίες: Ηρώ Κουνάδη - 
Γιώργος Παπαδόπουλος






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου