η κ.ο.θ. σε ενα μουσικο ταξιδι με μουσικη και τραγούδια της ελενης καραϊνδρου για τις ταινιες του θοδωρου αγγελοπουλου

Πηγή salonicanews.com

Ένα μουσικό ταξίδι στις σημαντικότερες ταινίες του Θόδωρου Αγγελόπουλου μέσα από έργα της συνθέτριας Ελένης Καραΐνδρου, είχε την ευκαιρία να κάνει το κοινό που βρέθηκε σε ένα κατάμεστο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης.

Ήταν μια συναυλία - συνδιοργάνωση του 53ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου

>>>>>

Θεσσαλονίκης και της Κρατικής Ορχήστρας Θεσσαλονίκης, στο πλαίσιο του αφιερώματος που πραγματοποιεί φέτος το φεστιβάλ στον σπουδαίο Έλληνα σκηνοθέτη. 

Η έναρξη της συναυλίας ξάφνιασε το κοινό, το οποίο παρακολούθησε τον καλλιτεχνικό διευθυντή της ΚΟΘ Αλεξάνδρο Μυράτ, να διευθύνει μια... σιωπηλή ορχήστρα. «Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος αγαπούσε τη σιωπή, όπως και την ένταση της μουσικής της Ελένης Καραΐνδρου», σημείωσε ο κ. Μυράτ μετά το τέλος της σύνθεσης, για την οποία εξήγησε ότι επρόκειτο για το διάσημο σιωπηλό κομμάτι «4’33’’» του John Cage. «Ήσασταν ένα καταπληκτικό κοινό», πρόσθεσε ο ίδιος μετά το πέρας των 4 λεπτών και 33 δευτερολέπτων σιωπής, που διήρκεσε η ιδιότυπη αυτή σύνθεση. 

Η συνέχεια ήταν εξίσου αναπάντεχη. «Οι εργαζόμενοι στην Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης τιμούμε τον μεγάλο απόντα και σας υποδεχόμαστε με τον ήχο της σιωπής», ανέφερε παίρνοντας το λόγο ο πρόεδρος του Συλλόγου Μονίμων Υπαλλήλων ΚΟΘ Χαράλαμπος Χειμαριός. Και συνέχισε: «Όχι με τον ήχο της αμήχανης και παθητικής σιωπής, αλλά της γεμάτης ένταση, που δονείται, φωνάζει, για αυτούς που έχουν μέσα τους θλίψη, οργή, οδύνη, αγανάκτηση και αγωνίζονται απέναντι σε μια ζοφερή πραγματικότητα για την οποία άλλοι αποφάσισαν και μας καταδίκασαν. Με δολοφονικούς νόμους εξαπέλυσαν ένα πογκρόμ κατά του μέσου ανθρώπου, τον οποίο οδηγούν στη φτώχεια, την εξαθλίωση, την ανυποληψία, κατέλυσαν κάθε μορφή κοινωνικού κράτους». 

Η σιωπή της αίθουσας κι η σιωπή του καναπέ

Εκ μέρους των μουσικών της ΚΟΘ, ο κ. Χειμαριός μίλησε και για τη «σιωπή του καναπέ» που «δίνει χώρο και χρόνο σε ανάξιες πολιτικές και συνδικαλιστικές ηγεσίες, αλλά και σε ακραίους», όπως σημείωσε. Η τελευταία του αναφορά ήταν για τη Χρυσή Αυγή και για ένα από τα πιο πρόσφατα και βίαια περιστατικά ρατσιστικής βίας, κατά του Αιγύπτιου Ουαλίντ Μοχάμετ Τάλεπ που βασανίστηκε από τον Έλληνα εργοδότη του στην Σαλαμίνα. 

«Έχουμε στο νου μας και την ένοχη σιωπή του βολέματος, για πράγματα που βλέπαμε και δεν αντιδράσαμε, και το αντίτιμο που πήραμε ήταν ίσως ένα διακοποδάνειο. Τώρα που το καράβι άρχισε να βουλιάζει, είναι καιρός να αναλάβουμε τις ευθύνες μας και απέναντι στον εαυτό μας. Να σιωπήσουμε δύο τρία δευτερόλεπτα μέσα στην πολύβουη καθημερινότητά μας και να ακούσουμε για τον άστεγο, τον μετανάστη, τον τοξικομανή. Οι μουσικοί είμαστε εδώ, πομποί και δέκτες του κοινωνικού γίγνεσθαι. Μέσα από τις συναυλίες της ΚΟΘ τραβάμε τη δική μας ευθεία, αντιστεκόμαστε με όπλο μας τη μουσική, χέρι χέρι, με αλληλεγγύη. Αυτή είναι η μόνη λύση. Ξεκινάμε το μεγάλο ταξίδι. Το πού θα μας βγάλει, στην Ιθάκη ή στα Κύθηρα, στο δρόμο θα το μάθουμε. Ξέρουμε όμως ότι την αξιοπρέπειά μας δεν θα αφήσουμε κανέναν να την ακουμπήσει», τόνισε ο κ. Χειμαριός.  

Η Δήμητρα Γαλάνη στη σκηνή

Στη συνέχεια, ακολούθησε η συναυλία με τους μουσικούς της ΚΟΘ, υπό τη διεύθυνση του Αλεξάνδρου Μυράτ, να παίζουν αγαπημένες μελωδίες που η Ελένη Καραΐνδρου συνέθεσε για τον Θόδωρο Αγγελόπουλο στα 28 χρόνια της σταθερής και δημιουργικής τους συνεργασίας. 

Μαζί με την συνθέτρια στο πιάνο, συνέπραξαν και οι σολίστ - συνεργάτες της συνθέτριας, Βαγγέλης Χριστόπουλος (όμποε), Ναταλία Μιχαηλίδου (πιάνο), Ντίνος Χατζηιορδάνου (ακορντεόν), Αριστοτέλης Δημητριάδης (μαντολίνο). 

Με ερμηνεύτρια τη Δήμητρα Γαλάνη στα τραγούδια των ταινιών και τη συμμετοχή του τζαζ τρίο «Human Touch» των Ντέιβιντ Λιντς (σαξόφωνο), Σταύρου Λάντσια (πιάνο) και Γιώτη Κιουρτσόγλου (μπάσο), το πρόγραμμα της συναυλίας περιλάμβανε μια ξεχωριστή επιλογή από μουσικά θέματα για τις τελευταίες οκτώ ταινίες του Θόδωρου Αγγελόπουλου: Ταξίδι στα Κύθηρα (1984), Ο μελισσοκόμος (1986), Τοπίο στην Ομίχλη (1988), Το μετέωρο βήμα του πελαργού (1991), Το Βλέμμα του Οδυσσέα (1996), Μια Αιωνιότητα και Μια Μέρα (1998), Το Λιβάδι που δακρύζει (2003) και Η Σκόνη του Χρόνου (2008).

Τρία ανκόρ για την Ελένη Καραΐνδρου

 

Σε τζαζ αυτοσχεδιασμούς και μελωδικές όσο και επιβλητικές ερμηνείες της κλασικής ορχήστρας, οι θεατές είχαν την ευκαιρία να απολαύσουν τις συνθέσεις "Θέμα αποχαιρετισμού”, “Ροκ της καντίνας”, “Βαλς του γάμου”, “Βουρκωμένα μάτια” και “Αυτοσχεδιασμός στο θέμα του αποχαιρετισμού” από την ταινία Ο μελισσοκόμος, “Ταξίδι”, “Περιπλάνηση στην πόλη” και “Θέμα του Αλέξανδρου” από την ταινία Ταξίδι στα Κύθηρα, “On the road” και “Λιβάδι που δακρύζει” από την ομώνυμη ταινία, “θέμα του πρόσφυγα”, “Μπλουζ-αίθουσα χορού”, “Finale”, “Πανσέληνος ο έρωτας” από την ταινία Το μετέωρο βήμα του πελαργού, “θέμα του πατέρα” και “θέμα του ταξιδιού” από το Τοπίο στην ομίχλη, “Dance” από το Βλέμμα του Οδυσσέα, “Στη θάλασσα”, “Αναχώρηση” και “θέμα της Αιωνιότητας” από την ταινία Μια αιωνιότητα και μια μέρα, καθώς και “Κοντά στο ποτάμι- Βαλς”, “Αναζήτηση”, “θέμα Χορού” από την ταινία Η σκόνη του χρόνου. 

Μετά το πέρας του προγράμματος, το κοινό ευχαρίστησε την Ελένη Καραΐνδρου και τους συντελεστές της συναυλίας με ένα παρατεταμένο χειροκρότημα, που έφερε τη συνθέτρια στη σκηνή άλλες τρεις φορές.